Hoezo we (ver)oordelen niet?

Etiketjes plakken op mensen daar heb ik moeite mee, maar soms in het huidige systeem kom je er niet onderuit. Wil je dat men hulp krijgt of meer tijd bij een examen dan moet er een etiketje op...
Een ervaringsverhaal uit mijn praktijk:
Een Jongedame van 21 jaar is bezig met haar laatste stage bij de kinderopvang. Voor jullie informatie al haar voorgaande stages zijn met voldoendes afgerond.
Alles gaat goed, ze voelt de kinderen goed aan (zelfs beter als haar collegae); ze is nog wat onzeker als ze voor de kinderen moet zingen maar met wat positieve feedback wordt dit al minder. Alle tussentijdse rapportages zijn ruim voldoende en ze krijgt ook al een contract aangeboden voor na haar stage. Prachtig toch! Kan niet meer stuk.

De jongedame vindt het lastig om zich aan te passen aan deze vrouwencultuur van geroddel en oneerlijkheid; ze doet erg haar best om neutraal te blijven en zich niet mee te laten trekken in de bedrijfscultuur.

Ze is in de tussentijd bezig met onderzoek bij een gespecialiseerde GGZ instantie waar na zorgvuldig onderzoek de diagnose, lichte vorm van Autisme wordt vastgesteld. In de praktijk betekent dit dat ze af en toe pauze moet kunnen nemen (overprikkeld) en dat ze moeite heeft om haar collegae niet aan te spreken op hun geroddel (gevoeligheid voor oneerlijkheid).
De jongedame wil eerlijk zijn en bespreekt deze diagnose met haar leidinggevende. Wat hierna gebeurt is triest maar helaas wel waar gebeurd.

Vanaf dit moment wordt er met een vergrootglas naar haar handelen gekeken en opeens kan ze niks meer goed doen. Dit maakt haar weer onzeker en haar stage wordt nu opeens als onvoldoende beoordeeld en haar contract gaat ook niet door.
Dan denk je dat school hier wel iets in kan betekenen, maar helaas, erg teleurstellend dat ze het niet voor hun studenten opnemen maar meepraten om de kinderopvangplek als stageplek te behouden.
Natuurlijk had het allemaal niks te maken met de diagnose Autisme, nee dat was echt niet zo.
Stagejaar moest over!
Ze slaagt op een andere opvang met goede punten en krijgt ook hier meteen een contract.
Welke les heeft deze jongedame geleerd?
De volgende keer vertel ik niet dat ik Autisme heb en misschien moet ik maar gaan meedoen met dat geroddel. Want blijkbaar is dat normaal.
Het gezegde "eerlijk duurt het langst" krijgt een bittere smaak 😣

#ASS #autisme #veroordeelt #hoezooordeelloos #discriminatie #eerlijkduurthetlangst

Een Onderbelicht Verhaal

Autisme bij vrouwen en LHBTQIA+ personen is een onderwerp dat vaker over het hoofd wordt gezien in discussies over neurodiversiteit. Hoewel veel mensen bekend zijn met het stereotype beeld van autisme bij mannen, is het belangrijk om te erkennen dat autisme zich bij vrouwen en LHBTQIA+ op een andere manier kan manifesteren.

Vrouwen en LHBTQIA+ personen met autisme ervaren vaak unieke uitdagingen die kunnen leiden tot een vertraagde diagnose of zelfs een misdiagnose. Dit komt deels doordat veel diagnostische criteria gebaseerd zijn op onderzoek bij mannen met autisme.

Het is niet ongebruikelijk dat vrouwen pas op latere leeftijd worden gediagnosticeerd met autisme, vaak nadat ze jarenlang hebben geworsteld met onbegrepen gedragingen en emoties. Deze vertraagde diagnose kan ernstige gevolgen hebben, waaronder een gebrek aan toegang tot passende ondersteuning en behandeling.

Bij LHBTQIA+ ligt de aandacht van de hulpverlening vaak op de genderproblematiek en op de depressie of angststoornissen en niet op de onderliggende problematiek zoals autisme. Wat veroorzaakt de problemen, het is een beetje zoals de kip of het ei, wat was er eerst?

Een veelvoorkomende misvatting is dat vrouwen met autisme vaak verward worden met mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis vanwege overlappende symptomen. Dit kan leiden tot een verkeerde diagnose en het uitstellen van de juiste behandeling die deze vrouwen nodig hebben. Een goede doortastende en uitgebreide diagnostiek van een ervaren deskundige is hier cruciaal. Vaak wordt de diagnose van Borderline als eerste gesteld, waarna deze na verloop van tijd toch niet juist blijkt en er uiteindelijk (soms na jaren ellende) toch de diagnose Autisme (ASS) wordt vastgesteld. Dit heeft een grote impact op de ontwikkeling van de persoonlijkheid omdat deze weg vaak in de tiener- en twintigerjaren wordt doorlopen, een cruciale periode in de ontwikkeling van je identiteit.

Het is van groot belang dat de gezondheidszorg en de samenleving als geheel zich bewust worden van deze problemen en een meer genderbewuste benadering van autisme ontwikkelen. Dit omvat het erkennen van de unieke behoeften van vrouwen en LHBTQIA+ met autisme en het aanpassen van diagnostische en therapeutische benaderingen om hen effectiever te kunnen ondersteunen. Ook bij LHBTQIA+ populatie komt autisme vaak voor, echter dit wordt door andere symptomen onvoldoende gezien waardoor de behandeling vaak niet aansluit bij de unieke persoonlijkheid. Men wordt therapiemoe doordat de aangeboden therapie steeds onvoldoende resultaat geeft. Wij hebben het in Nederland ook zo ingericht dat behandeling per "stoornis" wordt gedaan, waardoor bij complexe multiproblematiek dit niet aansluit. Als voorbeeld iemand heeft een depressie, om zich beter te voelen verdooft hij zich door het gebruik van middelen. De hulpverlening start dan met verslavingszorg, de coping om jezelf te verdoven wordt dan uitgeschakeld waardoor de depressie in volle hevigheid naar boven komt. Echter om daar behandeling voor te krijgen moet je weer op de wachtlijst voor stemmingsstoornissen (duurt maanden voordat je aan de beurt bent). En dan vindt men het gek dat de persoon weer terugvalt in zijn verslaving....

Mijns inziens is dit ook één van de belangrijkste oorzaken van de hoge percentages suïcide in deze doelgroep. Er zijn te weinig gespecialiseerde centra en professionals die dit kunnen behandelen.

Persoonlijke verhalen van vrouwen en LHBTQA+ personen met autisme kunnen ons helpen om een dieper inzicht te krijgen in hun ervaringen en uitdagingen. Door te luisteren naar hun stemmen kunnen we barrières doorbreken en een meer inclusieve en ondersteunende omgeving creëren voor mensen met autisme, ongeacht hun gender.

Als samenleving moeten we streven naar meer begrip, erkenning en ondersteuning voor vrouwen en LHBTQIA+ personen met autisme. Door ons bewust te worden van de unieke manier waarop autisme zich bij hen manifesteert en door genderbewuste benaderingen te omarmen, kunnen we bijdragen aan een wereld waarin alle individuen, ongeacht hun neurologische diversiteit, de kans krijgen om zichzelf te zijn.

Laten we samen werken aan een wereld waarin autisme niet langer een onzichtbare uitdaging is, maar een erkend en begrepen aspect van hun identiteit.

Wil jij je verhaal delen dat kan (eventueel anoniem), door jouw ervaring te delen op mijn sociale media hoop ik meer bewustwording te creëeren!

Als je meer wilt leren over autisme bij vrouwen en LHBTQIA+ personen en hoe je kunt bijdragen aan een inclusievere samenleving, nodigen we je uit om de website www.inrespect.nl te bezoeken. In Respect is een organisatie die zich inzet voor het vergroten van het begrip en de acceptatie van neurodiversiteit. Wij bieden gespecialiseerde begeleiding.

Hier zijn enkele kenmerken van autisme bij vrouwen en LGBTQIA+ personen:

1. Sociale interactie en communicatie: Autisme bij vrouwen en LGBTQIA+ personen kan zich manifesteren door moeilijkheden in sociale interacties en communicatie. Dit kan zich uiten in het hebben van moeite met het begrijpen van sociale signalen, het aangaan en onderhouden van vriendschappen, en het interpreteren van non-verbale communicatie.
2. Stereotiepe interesses en gedrag: Net als bij mannen en jongens met autisme kunnen vrouwen en LGBTQIA+ personen met autisme een sterke interesse hebben in specifieke onderwerpen of activiteiten. Dit kunnen echter andere interesses zijn dan de stereotypen die vaak met autisme worden geassocieerd. Bijvoorbeeld, in plaats van een obsessie voor treinen of technische details, kunnen vrouwen met autisme interesse hebben in literatuur, kunst, dieren, of sociale rechtvaardigheid.
3. Sensorische gevoeligheid: Personen met autisme kunnen gevoelig zijn voor zintuiglijke prikkels, zoals licht, geluid, aanraking en geuren. Dit kan bij vrouwen en LGBTQIA+ personen tot uiting komen in het vermijden van bepaalde kledingstoffen, moeite hebben met fel licht of harde geluiden, of overgevoeligheid voor aanraking.
4. Maskeren: Vrouwen en LGBTQIA+ personen met autisme kunnen vaak beter 'maskeren' dan mannen, wat betekent dat ze meer moeite doen om zich aan te passen aan sociale normen en verwachtingen. Dit kan leiden tot uitputting en het gevoel van niet begrepen worden, omdat hun autisme mogelijk minder zichtbaar is voor anderen.
5. Comorbiditeit: Autisme bij vrouwen en LGBTQIA+ personen gaat vaak samen met andere mentale gezondheidsproblemen, zoals angst, depressie, ADHD, eetstoornissen, en genderdysforie. Het herkennen en behandelen van deze comorbide aandoeningen kan cruciaal zijn voor het welzijn van individuen met autisme.

Het is belangrijk op te merken dat deze kenmerken niet exclusief zijn voor vrouwen en LGBTQIA+ personen met autisme, en dat autisme zich op een breed spectrum manifesteert. Daarom is het essentieel om individuele ervaringen en behoeften te erkennen en ondersteuning te bieden die is afgestemd op de persoonlijke situatie. Iedereen in uniek, ook in zijn autisme. Belangrijk is dan ook de vraag: Waar loop jij tegenaan? want niemand is hetzelfde.

Afgelopen weken twee cursussen gevolgd om de laatste updates en ontwikkelingen te horen.

Mensen met autisme worden vaak verkeerd beoordeeld en in stereotypische hokjes gestopt, waardoor er voorbij gegaan wordt aan hun kwaliteiten en mogelijkheden. Vanuit onderzoek naar neurodiversiteit weten we inmiddels dat ieder brein uniek is en dat het brein van mensen met autisme anders werkt. Aansluiten hierop in de begeleiding zorgt voor mooie inzichten en het vergroten van zelfkennis en zelfvertrouwen.

In mijn praktijk heb ik de afgelopen jaren verschillende cliënten met Autisme mogen begeleiden hierbij. Niet met de intentie om hen te veranderen, maar juist om hen zelf in staat te stellen de ongeschreven regels in de maatschappij en de onderlinge communicatiepatronen te leren begrijpen. Bij mijn begeleiding ben ik de vertaler, de verbinder.

Vanuit mijn lichaams- en ervaringsgerichte aanpak en de ondersteuning vanuit Flory kan ik voor deze doelgroep veel betekenen. De onderzoeken leveren steeds meer bewijs op dat mijn aanpak echt werkt!